1862. Pierwszy polski znaczek pocztowy nr 1, Polska Jedynka, wprowadzony do obiegu 01.01.1860 roku w Królestwie Polskim.
Znaczek w kolorach jasnoniebieskim i różowym o odcieniach jasnych, co odpowiada odmianie 1a, wg katalogu PZP Fischer tom I.
Znaczek na kopercie listy unieważniono stemplem numerowym Kalisz z cyfrą 191 w czterech współśrodkowych okręgach stopniu rzadkości kasownika według M.A.Bojanowicza 1 punkt w dziesięciostopniowej skali.
List nadany 26.10.1862 (z zapisu na rewersie koperty) w ekspedycji pocztowej Kalisz, klasy III, Okręgu Kalisz, do Pawyrwicie* w Rosji, przez Kowno i Telsze, a dziś Litwa, posiadłość Pavirvytė, Okręg Telszański, pomiędzy Wieksznie, a Tryszki, na północny wschód od Telsze.
List adresowany Wielmożnemu Panu Pawłowiczowi Dobrodziejowi przez Warszawę do Telsz w Kowieńskiej Guberni, a z stąd do Powyrwycie w Rosji, obecnie Litwa.
Na awersie koperty znaczek posiadający bardzo ciekawą usterkę w postaci pionowego pęknięcia kliszy czerwonej w obrębie owalu z orłem.
List z tym znaczkiem był prezentowany w artykule Macieja Miszczaka z 2005 roku i wymieniony, jako usterka formy drukarskiej dla barwy czerwonej, błąd BN niekatalogowany, uszkodzona czerwona tarcza z orłem, wg rys.47 str.7 Przegląd Filatelistyczny 2/2005 Maciej Miszczak (przedruk z poprawkami i uzupełnieniami).
Po prawej stronie na dole, znajduje się jedno obrączkowy, dwujęzyczny rosyjsko polski, czerwony, okrągły datownik nadawczy (z ozdobnikiem o) КАЛИШЪ o KALISZ o, z datą nadania 26/10, data wg kalendarza gregoriańskiego, typ IXA, o Ø 24mm, wg Polskie Znaki Pocztowe, tom I, str. 59, nr bieżący 117g, Warszawa z 1960.
Powyżej znajduje się jedno obrączkowy, rosyjskojęzyczny, czarny, okrągły datownik tranzytowy, odbiorczy ТЕЛЬШИ z nieczytelna datą nadejścia. Telsze była stacja końcową, więc list z pewnością traktem końskim dostarczono do majątku Powyrwycie.
Klisza czerwona ma liczne punktowe niedodruki i jest jakby poszczępiona, szczególnie widoczne jest to na tarczy herbowej, gdzie czerwona obwódka całkowicie niewydrukowana z prawej strony, a na tarczy liczne białe plamki, co mogłoby wskazywać na nakład II z 1860 roku z charakterystycznymi białymi plamami w tarczy herbowej.
Klisza niebieska podobnie z licznymi punktowymi niedodrukami, szczególnie w owalu z napisami, chociaż z zachowanym i wyraźnym rysunkiem.
Po trzy rzędy kropek, góra i dół.
Znaczek z silnie przesuniętą perforacją w dół.
Na rewersie, po lewej stronie, atramentowy zapis odbiorcy listu, potwierdzający datę pisania listu, a tym samym datę nadania oraz z prawej, drugi, najprawdopodobniej zapis kolekcjonerski, z inicjałami, o dacie nabycia całości pocztowej, 1895/15 sierpnia AJ.
Po środku rozlana, niezbyt czytelna, czarna pieczęć lakowa. 
Koperta listu w bardzo dobrym stanie z lekko naderwaną górną klapą podczas otwierania.
Całość ciekawie zaadresowana z opisem drogi pocztowej, ciekawy i unikalny walor z kolekcji Macieja Miszczaka, która uzyskała Grand Prix na Światowej wystawie Filatelistycznej POLSKA 93 w Poznaniu.

*Powyrwycie (Pavirvytės) wieś prywatna nad Wyrwintą (Virvičia), dawny powiat Szawelski około 60 wiorst od Szawel i około 7 km od Wieksznie na południowym zachodzie, na drodze do wsi Tryszek, na brzegu Wyrwity, rzeki, leży wspaniała nieruchomość Powyrwycie (Pavirvytės), która, należała do rodziny Pawłowiczów.
Za czasów, syna Józefa Pawłowicza, Edwarda, cały majątek rozkwitał jak i całe polskie życie towarzyskie Polaków na Litwie. Edward był dyrektorem gimnazjum w Kaliszu, które to po 1863 roku zostało zlikwidowane i wtedy wrócił do Powyrwycie przywożąc ze sobą duża bibliotekę polską, którą otrzymał w darze od nauczycieli likwidowanego gimnazjum w Kaliszu.
Jego ojciec, Józef, był jednym z pierwszych z rodziny, założycieli nieruchomości w Powyrwycie, która sprowadziła się tam na początku XVII wieku.
Ta duża biblioteka, za czasów Edwarda, służyła nie tylko dla rodziny, ale całej okolicznej inteligencji i Polaków tam mieszkających, była miejscem szerzenia polskości i nauki języka i historii Polski.

Powyrwycie