Pierwszy polski znaczek pocztowy, Znaczki kasowane
Cenne polskie znaczki, a w śród nich najważniejszy polski znaczek, bo to pierwszy polski znaczek kolekcjonowany jest również, jako kasowany, kasowany na wycinku z listu i niekasowany, tzw. czysty.
Znaczek kasowany to pojęcie potwierdzające unieważnianie znaku opłaty pocztowej nie koniecznie musi być wykonane przez użycie stempla, choć tak jest najczęściej. Kolekcjonerska wartość znaczka zależy od wielu czynników, a przede wszystkim od estetyki i czytelności kasowania.
Znaczek kasowany, o ile oczywiście nie jest uszkodzony ma wyraźny czytelny stempel, który umożliwia zidentyfikowanie i odczytanie nazwy miejscowości, to stare, najbardziej poszukiwane, najdroższe, najbardziej wartościowe, te pierwsze w historii znaczki.
To oczywiście pierwszy polski znaczek pocztowy wprowadzony do obiegu 01 stycznia 1860 roku.
Zdarza się, że niektóre z tych znaczków są warte więcej bo są kasowane. Pierwszy polski znaczek pocztowy unieważniony obowiązującymi wtedy kasownikami i to tymi najrzadszymi to najbardziej poszukiwane znaczki pocztowe, to stare znaczki pocztowe, to cenne znaczki pocztowe i najdroższe znaczki pocztowe.
Znaczek 225 - Uniejów (109)
1860-1865. Pierwszy polski znaczek pocztowy nr 1, Polska Jedynka, wprowadzony do obiegu 01.01.1860 roku w Królestwie Polskim.
Znaczek za 10 kop. w kolorach niebieskim i różowym o odcieniach jasnych, co odpowiada odmianie 1as, wg katalogu PZP Fischer tom I.
Znaczek unieważniono stemplem numerowym Uniejów z cyfrą 225 w czterech okręgach w stopniu rzadkości kasownika według M.A.Bojanowicza 8 punktów w dziesięciostopniowej skali.
Znaczek niezbyt czytelnie unieważniono polskim kasownikiem numerowym 283 Warka o bardzo wysokim 8-mym stopniu rzadkości.
Znaczek z błędem niekatalogowanym kliszy niebieskiej z tzw. podwójną obwódką typ III, z lewej strony u góry tarczy herbowej z orłem, na lewo od korony, występuje wcięcie w czerwonym polu i uszkodzenie czerwonej obwódki.
Dziś rozróżniamy cztery typy:
Typ I(Ia)* – w obrazie znaczka nie można wyodrębnić charakterystycznych usterek,
Typ II - w szerokim niebieskim owalu powyżej litery O polskiego napisu KOP występuje podłużna, ukośna, biała linia, rysa,
Typ III - z lewej strony u góry tarczy herbowej z orłem, na lewo od korony, występuje wcięcie w czerwonym polu i uszkodzenie czerwonej obwódki,
Typ IV(Ib)* – delikatne ścięcie, załamanie zewnętrznej ramki lewego górnego narożnika i malutkie wybrzuszenie w prawym dolnym rogu ramki zewnętrznej.
Znaczek z błędem niekatalogowanym kliszy czerwonej typ I, czerwona(e) kropka(i) w lewym ramieniu w górnej części płaszcza heraldycznego.
Dziś wyróżniamy, przez różnych ekspertów łącznie, pięć odmian, typów kliszy czerwonej.**
Typ I - odmiana, typ kliszy dla druku barwy czerwonej,
czerwone(a) kropki(a) w lewym ramieniu w górnej części płaszcza heraldycznego, wg rys.13 str.9 Przegląd Filatelistyczny 1/2005 Maciej Miszczak (przedruk z poprawkami i uzupełnieniami), oraz wg rys.5 str.61 Filatelista 2/2010 Zbigniew Mikulski.
Typ II - odmiana, typ kliszy dla druku barwy czerwonej, czerwone(a) kropki(a) w miękkim znaku rosyjskiego napisu КОПЪ, wg rys.14 str.9 Przegląd Filatelistyczny 1/2005 Maciej Miszczak (przedruk z poprawkami i uzupełnieniami), oraz wg rys.6 str.61 Filatelista 2/2010 Zbigniew Mikulski.
Typ III - odmiana, typ kliszy dla druku barwy czerwonej, czerwone(a) kropki(a) w lewych fałdach płaszcza heraldycznego, wg rys.7 str.2 Filatelistyka 1-2/2000 Maciej Miszczak.
Typ IV - odmiana, typ kliszy dla druku barwy czerwonej, dwa czerwony punkty w obu kropkach po KOP w napisie polskim, wg rys.7 str.61 Filatelista 2/2010 Zbigniew Mikulski.
Typ V - odmiana, typ kliszy dla druku barwy czerwonej, zakończenia czerwonego tła, różna ilość rzędów kropek od typowego czerwonego tła trzech na górze i trzech na dole, wg str.9 Przegląd Filatelistyczny 1/2005 Maciej Miszczak (przedruk z poprawkami i uzupełnieniami).
Klisze czerwona i niebieska wydrukowane dokładnie stąd delikatny rysunek i wyraźny, bez ubytków i niedodruków.
Obie klisze wzajemnie bardzo dobrze scentrowane.
Klisza czerwona po trzy rzędy kropek - góra i dół.
Znaczek (4) z perforacją regularną, ładna z prawej i od góry, ale reperowana, poprawiana z dołu i lewej strony.
Dolna część znaczka reperowana, uzupełniona masą papierową.
Na rewersie stara gwarancja, lekko podniesiona do góry, Lesława Schmutza i nieczytelny stempelek NN sygnatury.
Gwarancja eksperta PZF Lesław Schmutz.
*(Ia) i (Ib) – oznaczenie typu stosowane przez Zbigniewa Mikulskiego.
Na początku – zostały wyróżnione 3 typy kliszy niebieskiej tzw. podwójnej obwódki:
I typ – w obrazie znaczka nie można wyodrębnić charakterystycznych usterek,
II typ - w szerokim niebieskim owalu powyżej litery O polskiego napisu KOP występuje podłużna, ukośna, biała linia, rysa,
III typ – z lewej strony u góry tarczy herbowej z orłem, na lewo od korony, występuje wcięcie w czerwonym polu i uszkodzenie czerwonej obwódki.
Bardzo długo obowiązywał taki podział. Mamy go w książce Bojanowicza, artykułach Macieja Miszczaka (Przegląd Filatelistyczny 1/2005 Maciej Miszczak (przedruk z poprawkami i uzupełnieniami), oraz w artykule Pana Zbigniewa Mikulskiego z 2010 roku (Filatelista 1-3/2010 Zbigniew Mikulski), z tymże w tym artykule zwrócił on uwagę na małe wybrzuszenie w prawym dolnym rogu znaczków z obwódkami typu I – tu przypisane to zostało na razie, jako cecha typu I.
W swoim zbiorze wystawianym na Zamku Królewski w 2010 roku Pan Zbigniew Mikulski podzielił już typ I na Ia – bez uszkodzeń oraz Ib – delikatne ścięcie lewego górnego narożnika.
A tacy eksperci i kolekcjonerzy jak Maciej Miszczak, Stefan Petriuk czy James Mazepa zaczęli stosować wyróżniając 4 typy kliszy niebieskiej tzw. podwójnej obwódki.
Na chwilę obecną przyjmuję się, że były 4 typy tychże podwójnych obwódek, występujące na 4 różnych jeszcze niedoprecyzowanych pozycjach w arkuszu.
Typ I(Ia)* – w obrazie znaczka nie można wyodrębnić charakterystycznych usterek,
Typ II - w szerokim niebieskim owalu powyżej litery O polskiego napisu KOP występuje podłużna, ukośna, biała linia, rysa,
Typ III - z lewej strony u góry tarczy herbowej z orłem, na lewo od korony, występuje wcięcie w czerwonym polu i uszkodzenie czerwonej obwódki,
Typ IV(Ib)* – delikatne ścięcie, załamanie zewnętrznej ramki lewego górnego narożnika i malutkie wybrzuszenie w prawym dolnym rogu ramki zewnętrznej.
** Próby określenia typów, odmian dla kliszy czerwonej podejmowane w latach trzydziestych do sześćdziesiątych XX wieku nie przyniosły rezultatu i były rozproszone.
Dopiero tacy kolekcjonerzy jak Włodzimierz Rachmanow, Edward Kossoy, Zbigniew Mikulski, Maciej Miszczak, czy Stefan Petriuk posiadający znaczące ilości materiału porównawczego mogli próbować sklasyfikować powtarzalne błędy w odmiany czy typy dla druku barwy czerwonej.
W 2000 roku w wydaniu FILATELISTYKI nr 1-2 z 2000r, w artykule „Przyczynek do szczegółowego opisu znaczka Polska nr 1 z 1860r”, autorstwa Macieja Miszczaka dokonano próby usystematyzowania błędów i typów, odmian na Polskiej Jedynce. W artykule tym Pan Maciej Miszczak systematyzuje błędy określa trzy typy odmiany kliszy czerwonej.
Wymienia tu (z poniższych) typ I, II, III i odmianę zakończenia tła typ V, nie nadając jej numeru.
W 2005 roku w PRZEGLĄDZIE FILATELISTYCZNYM nr 1-3 z 2005r ukazał się uzupełniony artykuł Macieja Miszczaka z 2000 roku pod tytułem „W 145- ROCZNICĘ WYDANIA PIERWSZEGO POLSKIEGO ZNACZKA POCZTOWEGO. PRZYCZYNEK DO SZCZEGÓŁOWEGO OPISU ZNACZKA POLSKA NR 1 Z 1860 ROKU”.
Tu też wcześniejsze swoje stanowisko potwierdził zachowując trzy typy, typ I, II, III i odmianę zakończenia tła typ V, nie nadając jej numeru.
Zbigniew Mikulski opublikował artykuł „PRZED 150 LATY WPROWADZONO DO OBIEGU PIERWSZY POLSKI ZNACZEK POCZTOWY” w trzech częściach w FILATELISCIE nr 1(1047), 2(1048) i 3(1049) z 2010 roku.
W części drugiej na str. 61 fot. 5, 6 i 7 pokazał i opisał podobne typy określając je, jako błędy powstałe podczas korektury formy do drukowania czerwonego tła, gdzie pozostały małe czerwone kropki, które nie zostały dokładnie wtsztancowane.
I tu wskazuje dwie pierwsze, które są zgodne z typami I i II wskazanymi przez Macieja Miszczaka i ostatnią odmianę „trudno widoczną gołym okiem, można rozpoznać, ponieważ u dołu, z prawej strony owalu, znajduje się mała niebieska kreska, a prawa ramka ma małe wgniecenie”, którą ja pozwoliłem określić sobie, jako typ IV.
Dziś wyróżniamy, przez różnych ekspertów łącznie, pięć odmian, typów kliszy czerwonej.
Typ I - odmiana, typ kliszy dla druku barwy czerwonej,
czerwone(a) kropki(a) w lewym ramieniu w górnej części płaszcza heraldycznego, wg rys.13 str.9 Przegląd Filatelistyczny 1/2005 Maciej Miszczak (przedruk z poprawkami i uzupełnieniami), oraz wg rys.5 str.61 Filatelista 2/2010 Zbigniew Mikulski.
Typ II - odmiana, typ kliszy dla druku barwy czerwonej, czerwone(a) kropki(a) w miękkim znaku rosyjskiego napisu КОПЪ, wg rys.14 str.9 Przegląd Filatelistyczny 1/2005 Maciej Miszczak (przedruk z poprawkami i uzupełnieniami), oraz wg rys.6 str.61 Filatelista 2/2010 Zbigniew Mikulski.
Typ III - odmiana, typ kliszy dla druku barwy czerwonej, czerwone(a) kropki(a) w lewych fałdach płaszcza heraldycznego, wg rys.7 str.2 Filatelistyka 1-2/2000 Maciej Miszczak.
Typ IV - odmiana, typ kliszy dla druku barwy czerwonej, dwa czerwony punkty w obu kropkach po KOP w napisie polskim, wg rys.7 str.61 Filatelista 2/2010 Zbigniew Mikulski.
Typ V - odmiana, typ kliszy dla druku barwy czerwonej, zakończenia czerwonego tła, różna ilość rzędów kropek od typowego czerwonego tła trzech na górze i trzech na dole, wg str.9 Przegląd Filatelistyczny 1/2005 Maciej Miszczak (przedruk z poprawkami i uzupełnieniami).
Rewers listu 225 - Uniejów (109)
Pliki do pobrania:
