Pierwszy polski znaczek pocztowy, Znaczki kasowane
Cenne polskie znaczki, a w śród nich najważniejszy polski znaczek, bo to pierwszy polski znaczek kolekcjonowany jest również, jako kasowany, kasowany na wycinku z listu i niekasowany, tzw. czysty.
Znaczek kasowany to pojęcie potwierdzające unieważnianie znaku opłaty pocztowej nie koniecznie musi być wykonane przez użycie stempla, choć tak jest najczęściej. Kolekcjonerska wartość znaczka zależy od wielu czynników, a przede wszystkim od estetyki i czytelności kasowania.
Znaczek kasowany, o ile oczywiście nie jest uszkodzony ma wyraźny czytelny stempel, który umożliwia zidentyfikowanie i odczytanie nazwy miejscowości, to stare, najbardziej poszukiwane, najdroższe, najbardziej wartościowe, te pierwsze w historii znaczki.
To oczywiście pierwszy polski znaczek pocztowy wprowadzony do obiegu 01 stycznia 1860 roku.
Zdarza się, że niektóre z tych znaczków są warte więcej bo są kasowane. Pierwszy polski znaczek pocztowy unieważniony obowiązującymi wtedy kasownikami i to tymi najrzadszymi to najbardziej poszukiwane znaczki pocztowe, to stare znaczki pocztowe, to cenne znaczki pocztowe i najdroższe znaczki pocztowe.
Znaczek 1 - Warszawa (126a)
1864. Pierwszy polski znaczek pocztowy nr 1, Polska Jedynka, wprowadzony do obiegu 01.01.1860 roku w Królestwie Polskim.
Znaczek za 10 kop. w kolorach zielonkawoniebieskim i różowo karminowym o odcieniach jasnych, co odpowiada odmianie 1acs, wg katalogu PZP Fischer tom I.
Znaczek bardzo czytelnie i wyraźnie unieważniono, warszawskim kasownikiem kwadratowym, numerowym, zastępczym, typ II cztery kwadraty współśrodkowe z cyfrą 1 z ozdobną stopką, grube linie, o wymiarze kwadratów wewnętrznego, mierzonego na zewnątrz 8x8mm stosowanego w 1864 roku.
Znaczek z błędem niekatalogowanym kliszy niebieskiej z tzw. podwójną obwódką typ IV(Ib) *, delikatne ścięcie, załamanie zewnętrznej ramki lewego górnego narożnika i malutkie wybrzuszenie w prawym dolnym rogu ramki zewnętrznej.
Klisze czerwona i niebieska wyraźne postrzępiona i zużyta. Ramka wewnętrzna na dole, z lewej strony, od dołu do wysokości płaszcza heraldycznego z dużym niedodrukiem.
Niebieska obwódka na całej długości mocno postrzępiona i nie wyraźna.
Klisza czerwona lekko podniesiona do góry i lewostronnie na całej długości zbita.
Po trzy rzędy kropek - góra i dół.
Przesunięcie perforacji znaczne, w dół i w lewo.
Na rewersie ołówkowy opis typu t.I i barwy 1acs oraz podniesiona do góry gwarancja Zbigniewa Koszenia.
Gwarancja eksperta PZF Zbigniew Koszeń.
*Na początku wyróżniano 3 typy, odmiany, kliszy niebieskiej tzw. podwójnej obwódki:
I typ – w obrazie znaczka nie można wyodrębnić charakterystycznych usterek,
II typ - w szerokim niebieskim owalu powyżej litery O polskiego napisu KOP występuje podłużna, ukośna, biała linia, rysa,
III typ – z lewej strony u góry tarczy herbowej z orłem, na lewo od korony, występuje wcięcie w czerwonym polu i uszkodzenie czerwonej obwódki.
Bardzo długo obowiązywał taki podział. Mamy go w monografii Mirosława Artura Bojanowicza, artykułach Macieja Miszczaka (Przegląd Filatelistyczny 1/2005 Maciej Miszczak (przedruk z poprawkami i uzupełnieniami), oraz w artykule Zbigniewa Mikulskiego z 2010 roku (Filatelista 1-3/2010 Zbigniew Mikulski), z tymże w tym artykule zwrócił on uwagę na małe wybrzuszenie w prawym dolnym rogu znaczków z obwódkami typu I – tu przypisane to zostało na razie, jako cecha typu I.
W swoim zbiorze wystawianym na Zamku Królewski w 2010 roku Pan Zbigniew Mikulski podzielił już typ I na Ia – bez uszkodzeń oraz Ib – delikatne ścięcie lewego górnego narożnika.
A tacy eksperci i kolekcjonerzy jak Maciej Miszczak, Stefan Petriuk czy James Mazepa zaczęli stosować wyróżniając 4 typy kliszy niebieskiej tzw. podwójnej obwódki.
Na chwilę obecną przyjmuje się, że są 4 typy, odmiany kliszy niebieskiej, tychże podwójnych obwódek, występujące na 4 różnych jeszcze niedoprecyzowanych pozycjach w arkuszu.
Typ I(Ia)* – w obrazie znaczka nie można wyodrębnić charakterystycznych usterek,
Typ II - w szerokim niebieskim owalu powyżej litery O polskiego napisu KOP występuje podłużna, ukośna, biała linia, rysa,
Typ III - z lewej strony u góry tarczy herbowej z orłem, na lewo od korony, występuje wcięcie w czerwonym polu i uszkodzenie czerwonej obwódki,
Typ IV(Ib)* – delikatne ścięcie, załamanie zewnętrznej ramki lewego górnego narożnika i malutkie wybrzuszenie w prawym dolnym rogu ramki zewnętrznej.
*(Ia) i (Ib) – oznaczenie typu stosowane przez Zbigniewa Mikulskiego.
Rewers listu 1 - Warszawa (126a)
Pliki do pobrania:
