1861. Pierwszy polski znaczek nr 1, Polska Jedynka, wprowadzony do obiegu 01.01.1860 roku w Królestwie Polskim.
   Znaczek za 10 kop. w kolorach jasnoniebieskim i różowym o odcieniach jasnych, co odpowiada odmianie 1a, wg katalogu PZP Fischer tom I.
   Znaczek unieważniono poprzez ręczne wpisanie numeru 91, Kraśnik, atramentem ciemnobrązowym oraz ponownie, w urzędzie nadawczym, w drodze lub w urzędzie odbiorczym poprzez przekreślenie piórem, tuszem w kolorze niebieskim. Stempel numerowy Kraśnik z cyfrą 91 w czterech okręgach ma 4 punkty wartości, według dziesięciostopniowej skali M.A.Bojanowicza.
   Kreślenie znaczków na krzyż spotyka się sporadycznie na listach ambulansowych i pod stemplami numerowymi przy oszustwach, fałszerstwach na szkodę poczty. Unieważnienie znaczka poprzez wpisanie numeru odnotowane zostało tylko w guberni Lubelskiej. To jedyny odnotowany przypadek na liście. Znany jest także znaczek luzem z Tyszowic, unieważniony poprzez odręczne wpisanie liczby 101 odpowiadającej numerowi kasownika.
   W prawym górnym narożniku awersu prostokątny, ramkowy miejscownik nadawczy KRAŚNIK, obok ręcznie wpisana data 10/2 60 (10.02.1860 wg kalendarza gregoriańskiego).
   Na odwrocie okrągły warszawski datownik odbiorczy typ IIIC z dnia 12/2 oraz duży kwadratowy godzinnik odbiorczy [3/P], dużego formatu 18x18 mm, używany w Warszawie do późnej jesieni 1860 roku, to dodatkowy dowód na wczesne użycie pierwszego znaczka polskiego.
Koszulka listu zachowała się w bardzo ładnym stanie, znaczek jest naderwany i brakuje mu dolnego lewego ząbka, ale uszkodzenie to powstało raczej przed naklejeniem znaczka na list. Poza tym ma czyste żywe barwy, klarowny druk bez większych uszkodzeń klisz, które są dosyć dobrze centrowane względem siebie.
   List pochodzi z archiwum kancelarii Mecenasa Edwarda Grabowskiego, w której zachowało się wiele znaczących listów z Królestwa Polskiego. Został oznaczony w monografii M.A.Bojanowicza na, str. 152 jako (RRR) – jedyny znany przypadek.
   Był w zbiorach największych zbieraczy Królestwa Polskiego, Edwarda Neprosa i Włodzimierza Rachmanowa. Jego stempelek własnościowy w dolnym prawym rogu.

Atest ekspert PZF Lesław Schmutz.