1863 (w ateście omyłkowo wpisano 1861 rok). Królestwo Polskie.
UNIKALNE OSZUSTWO, NADUŻYCIE NA SZKODĘ POCZTY, obwoluta kompletnego listu z Kibart do St. Petersburga w Rosji opłaconego, zamiast pierwszym polskim znaczkiem nr.1, użytym uprzednio w Rosji znaczkiem rosyjskim R5 za 10 kop. wydania z 1858 roku na papierze bez znaku wodnego z ząbkowaniem 12,5 (R5 wg Katalogu Michel).
Znaczek unieważniono stemplem numerowym Kibarty z cyfrą 282 w czterech okręgach stopniu rzadkości kasownika według M.A.Bojanowicza 1 punkt w dziesięciostopniowej skali.
List nadano z Wierzbołowa wrzucając go do skrzynki rosyjskiego wagonu kolejowego w Kibartach skąd dotarł Koleją Północą do St. Petersburga. 
List adresowany, do S. Petersburg,
Jego Szlachetności Leontijowi Iwanowiczowi
Doktorowi Tomaszewskiemu
Przy (nieczytelne) moście d. (nieczytelne)
(po staro rosyjsku)
C. Петербургь,
Его Благародью Леонтью Ивановичу
Доктору Томашевскому
У (nieczytelne) моста д. (nieczytelne)
(fonetycznie po rosyjsku)
S. Peterburg,
Ego Błagarod’ju Leont’ju Iwanowiczu
Doktoru Tomaszewskomu
U (nieczytelne) mosta d. (nieczytelne).
Opłacenie listu znaczkiem rosyjskim R5 z kasownikiem polskim było oszustwem na szkodę poczty polskiej wyjątkowo bezczelnym.
Jedynym będącym w obiegu znaczkiem był pierwszy polski znaczek Polska nr 1 i choć oszustwa, nadużycia zdarzały się w Królestwie Polskim dość często, ale głównie poprzez powtórne użycie znaczka polskiego. Użycie znaczka rosyjskiego nie zostało rozpoznane i oszustwo się udało lub urzędnik pocztowy w St. Petersburgu uznał prawidłowość opłaty.
Mamy bardzo ciekawy i rzadki walor do zbioru Królestwa Polskiego, spoza Kibart, granicznego urzędu pocztowego na linii Kolei Północnej podobne oszustwa nie są znane.
Na awersie po prawej stronie u dołu, dwujęzyczny rosyjsko polski, jednoobrączkowy, czarny, okrągły datownik nadawczy КИБАРТЫ 15/03 KIBARTY, typ IXA, wg Polskie Znaki Pocztowe, tom I, str. 50, nr bieżący 123b, o Ø 24mm, Warszawa z 1960.
Data nadania 15.03.1863 roku wg kalendarza gregoriańskiego (w ateście omyłkowo wpisano 1861 rok).
W prawym dolnym rogu gwarancja polskiego eksperta PZF Zbigniewa Korszenia z symbolem FP oznaczającym fałszerstwo na szkodę poczty. 
Powyżej datownika, kaszetka nadawcza, w kolorze szarozielonkawym RUDOLPH FÖRSTER WERBALLEN. Tak, więc list został wrzucony do skrzynki rosyjskiego wagonu kolejowego w Kibartach.
Na rewersie, po prawej czarny, okrągły, dwuobrączkowy, rosyjskojęzyczny, datownik odbiorczy z końcowej stacji kolejowej С.ПЕТЕРСБУРГ Ъ III 5 МАP. 1863 III ЧАСА, dotarł do Sankt Petersburga 05.03.1863 (w ateście omyłkowo wpisano 1861 rok) według kalendarza juliańskiego.
Koperta małego formatu, tzw., damaska zachowana w bardzo dobrym stanie, jest lekko naderwana z lewej strony i rozcięta od góry. Ma wspaniale zachowany wytłaczany herb z literą T w ozdobnikach, a nad nią koronę.
Wewnątrz na szarawym papierze cztero stronicowy list z pełną kompletną treścią. Tekst jest po francusku. Niestety, nie wszystko rozpoznane i zrozumiałe. Z paru kawałków, które odczytano, wygląda na list miłosny.
Zaczyna się "Mój drogi i bardzo kochany Leonce" (więc adresat "Lieontij" by pasował). Kończy się mniej więcej "Mój uwielbiany aniele, spieszę wysłać ten list". Imienia autorki nie udało się odczytać.
Nawet by pasowało, że adresował go ktoś, dla kogo cyrylica nie jest alfabetem ojczystym, bo niektóre "t" były w klasycznej wersji cyrylicznej, jakiej nas uczono w szkole (małe "t" wyglądające jak nasze małe "m"), a niektóre bardziej jak nasze "t".
Niestety by mieć pewność na 100%, musiał by się wypowiedzieć grafolog znający się i na XIX-wiecznej francuszczyźnie i na staro rosyjskim - cyrulicy.
Najprawdopodobniej list pasuje do koperty.
Autorka listu nie władała dobrze cyrylicą, stąd zapewne trudny do odczytania adres. Sprawdzono mosty w Moskwie z tego okresu, nic nie pasowało, więc można założyć błędy w pisowni autorki.

Gwarancja eksperta PZF Zbigniew Korszeń.

Fotoatest eksperta PZF Zbigniew Korszeń.
Z atestu:
Atestowany list jest w bardzo dobrym stanie zachowania.